Skip to main content

the pursuit of happyness


habang nagchichikahan kame ni jaja last night dahil sa mga pangyayaring di ko inaasahan (kinukuwento ko ung mga buraot) naputol ang usap dahil manonood daw siya ng the pursuit of happiness. ayun nakinuod na rin ako.




kuwento ni Chris Gardner....hay, nakakalungkot pero talagang na-inspire ako sa movie na to....NAKAKABILIB.
ang igsi lng nung movie pero talagang heart warming. pero isa siguro sa na-reflect ko eh ung FOCUS. sobrang focused niya kasi sa goal niya, kung ano ang gusto niya un lang talaga. wala lang, naisip ko lang dapat ganon din ako hehehe.
nakakaiyak ung scene na sa banyo sila natulog mag-ama.....hay, nakakalungkot isipin na may mga taong nakakaexperience ng ganon....pero lahat ng hirap nila, talagang nag pay off din naman =) sipag talaga at diskarte...wahehehe apektado daw talaga ako sa movie, di ko kasi napanood yan dati eh hehe =) TRUE STORY siya galing!

Comments

Popular posts from this blog

pups

wee im really getting serious in having a puppy...ala lng hehe. im looking for great buys over the net. i've been to tiendesitas a while ago. ala natuwa lng ako ulet. haha lovin the cribs and all the dog accessories. mukhang im gonna spoil a doggie ng sobra sobra haha. basta sana lng talaga mabili ko n siya soon. nahihirapan p ko mag convince dito sa bahay that i can really afford to take care of a puppy. well basta bahala na....hihi

ampalaya

im still guilty of being mad. i dont know. pero cguro nga dahil may sumthing p ko sa mokong na un. nagagalit ako. at the same time naiisip ko p rin ung lahat ng nangyari. marami p ring tanong sa isip ko kung bakit nangyari lahat ng to. at ngaun kahit mahigit isang taon na parang pakiramdam ko kelan lng un. pero ang laki n ng pinagbago ng lahat...lalo na siya. lalo na sila...naiinis akong isipin na ako nagkakaganito pero siya ano balewala lahat. worse, mukhang masaya na siya. nakakagalit na ako hindi p rin totally ok....ano ba diba. hanggang kelan ko mararamdaman to. pero sa kabila nun palagi ko p rin siyang naiisip. isang malaking kahibangan. galit ako. nasasaktan ako.

unexpected

me and jp went out this evening. really had much fun spending few hours with him. yeah only few *sob* i asked for signs, but it seems that it all leads me to the exact opposite of how i was expecting things to happen. for whatever reason, it still puzzles me, why in all people in the www its him i will meet. and i really do not know where this would lead. all i know is that as of this moment, i am already in the stage of attachment towards him. the only wish i have is for this to flourish. or if not up to the next level, at least to keep him. just have him around. i dont wanna rush on things ryt now. but all i know is that i am moving on to another phase of my life. i am now ready to let go of my past and be with someone else....