Skip to main content

hindi ako sanay hindi ako sanay!

bakit malapit na ang may??!! gosh the first month of our vacation passed too swiftly wahhhh! ung first two weeks ng bakasyon was like *i am paralyzed* palagi ko sinasabi "shit boring hindi ako sanay sa ganito, di ako sanay na di toxic di ako sanay na di pagod at di ako sanay na hindi nagiisip ng maraming bagay bagay! hayyyy sakit ni leiza sobrang mainiping tao lalo pag bakasyon.

pero nung nakita ko sa kalendaryo na malapit na ang mayo grrrrr bakt ganon ang nafeel ko bitin! hay talaga oh magulo talaga ako! daming gawa, daming gawa, pero na-realize ko namiss ko magtrabaho. yep buti na lang maraming work sa lab lately at kailangan ng back up haha.

kanina habang sangkatutak ang gawain at busy busyhan ako, naisip ko, hay miss ko rin ang ganito, miss ko maging medtech ah...lalo na nung nahawakan ko ung pipet para gumawa ng blood chem, at gumagawa ng creatinine, nagtitimpla ng picric acid *oo tama ang pagkakaalala niyo ang Jaffe Reaction LOL* hay miss na miss ko sobra, dahil clinical chem ang fav kong post nung intern pa ko....taena, actually nakalimutan ko na mag-manual ng crea ah, dati kinarir ko ang manual method ng fbs, bun, crea, bilirubin, amylase, ultimo glycosylated Hb....haayyyyy tas nung nakikinig ako sa usapan nung ahente ng reagent *oo benta siya ng benta eh tas mali ung na-deliver niya* amf parang tagal nag sink in sakin ng colorimetric at kinetic method, lintek parang di na ko medtech huhuhu poor in practice!

well anyway, at least kahit papano, sa mga ganitong break eh nakakaraket pa ko (sana swelduhan ulet ako ng nanay ko LOL) jowk lang, pero seriously, i love this job, parang ang hirap iwanan....dito ako lumaki eh hehehe, naisip ko pano kung clerk na ko, and so on....siyempre ibang dimensiyon naman un.....hayyyy muni muni lang =)

Comments

Popular posts from this blog

ampalaya

im still guilty of being mad. i dont know. pero cguro nga dahil may sumthing p ko sa mokong na un. nagagalit ako. at the same time naiisip ko p rin ung lahat ng nangyari. marami p ring tanong sa isip ko kung bakit nangyari lahat ng to. at ngaun kahit mahigit isang taon na parang pakiramdam ko kelan lng un. pero ang laki n ng pinagbago ng lahat...lalo na siya. lalo na sila...naiinis akong isipin na ako nagkakaganito pero siya ano balewala lahat. worse, mukhang masaya na siya. nakakagalit na ako hindi p rin totally ok....ano ba diba. hanggang kelan ko mararamdaman to. pero sa kabila nun palagi ko p rin siyang naiisip. isang malaking kahibangan. galit ako. nasasaktan ako.

hui

amf! binasa ko ung luma kong blogs dun sa friendster hahaha harrruuuuu un ung panahon ampalaya/bitter ocampo pa ako. ayyy grabe halatang hurt galore! at bakit parang ang galing ko mag-english dun! hahaha ganun ata pag pira-piraso ang puso naxxxxxxx mukhang soon ganon na naman ulet tatalino na naman ako hahaha punyeta ang sakit ng ulo ko sarap untog!

subic fun

yesterday we had much fun visiting the zoobic safari and ocean adventure. me and my friends both from ceu and plm went there. nakakatuwa nga kc kahit pa it is the first time they were introduced to each other click pa rin talaga. lahat go sad nga lang that some of our invited friends weren't able to make it. pero sulit talaga, kahit na maghapon lang un. nakakatawa nga kc super ingay talaga namen lalo na during the close encounter with the tigers. that was really memorable. hay basta simula pagpasok p lang sa safari til we exit ocean adventure it was purely FUN. masayang experience talaga. even our way back home, haha patibayan p rin sa kuwentuhan. xempre sino pa ba naman ang mga matibay na daldalera kundi me and esther. oh well nagising silang lahat kaya ayun laitan and chismisan session til we get back to manila we had dinner before everyone goes home. hay ayaw p rin talaga paawat hahaha. that's the joy of having makukulit at madaldal na friends lyk them. it was a long da...