bakit kaya ganon, habang nagtatagal parang nakakasawa na. nakakawalang gana. ang hirap ng malayo lang reinforcement, basta wala talagang kwenta. ang masaklap lumilipas ang lahat ng parang ganon lang na parang balewala lang lahat ng effort at pagpapasensiya. pakiramdam ko walang saysay lahat. gusto kong magalit mabuwisit, pero sawang sawa na ko, dahil sa huli ganon pa rin naman ang kalalabasan ng lahat. mawawala rin siya, gaya nilang lahat.
im still guilty of being mad. i dont know. pero cguro nga dahil may sumthing p ko sa mokong na un. nagagalit ako. at the same time naiisip ko p rin ung lahat ng nangyari. marami p ring tanong sa isip ko kung bakit nangyari lahat ng to. at ngaun kahit mahigit isang taon na parang pakiramdam ko kelan lng un. pero ang laki n ng pinagbago ng lahat...lalo na siya. lalo na sila...naiinis akong isipin na ako nagkakaganito pero siya ano balewala lahat. worse, mukhang masaya na siya. nakakagalit na ako hindi p rin totally ok....ano ba diba. hanggang kelan ko mararamdaman to. pero sa kabila nun palagi ko p rin siyang naiisip. isang malaking kahibangan. galit ako. nasasaktan ako.
Comments