Skip to main content

10-24-09

yesterday was our 2nd month together :) ang saya, im getting to know him better...at wala akong pagsisisi sa lahat lahat... having him in my life is the best decision i have made.

instead of the typical celebration, kakaiba ang nangyari kahapon, another phase of our journey... we were both from our duty, but sa kanya was his last duty as an om resident...i feel sad, mamimiss ko ung mga pagsilip silip namin sa isat isa while in the hospital, our meals together, ung paggising ko sa knya ng madaling araw at kunwari manghihiram ng dugo hehehe. good thing, he settled in a nearby place, magkikita pa rin naman kme palagi...yesterday, inayos namin ung place nya, bought things for the room...the first time i saw him grumpy, ang hon mainipin at mejo mainitin din pala ang ulo, very agile dahil allergic sa shopping...hehehehe typical guy. i love watching him do the guy's chore, ung mga pagmamartilyo at pawis pawis tapos magsusungit...hehehe tapos magugutom at masungit ulit... hehe inis na inis sya while i was laughing at him, kasi naman agit. pero sa totoo nacucute-an lng talaga ako. :) weve spent the entire day and night together... masaya ako.

i love him so much... ang dami ng nangyari since day 1, another phase na naman, he's reviewing for his diplomate exam...pero alam ko naman kayang kaya ni hon yan :)) all my support to his endeavors...kaya kahit wala akong tulog, go go lang.

Comments

Popular posts from this blog

ampalaya

im still guilty of being mad. i dont know. pero cguro nga dahil may sumthing p ko sa mokong na un. nagagalit ako. at the same time naiisip ko p rin ung lahat ng nangyari. marami p ring tanong sa isip ko kung bakit nangyari lahat ng to. at ngaun kahit mahigit isang taon na parang pakiramdam ko kelan lng un. pero ang laki n ng pinagbago ng lahat...lalo na siya. lalo na sila...naiinis akong isipin na ako nagkakaganito pero siya ano balewala lahat. worse, mukhang masaya na siya. nakakagalit na ako hindi p rin totally ok....ano ba diba. hanggang kelan ko mararamdaman to. pero sa kabila nun palagi ko p rin siyang naiisip. isang malaking kahibangan. galit ako. nasasaktan ako.

tsk

dami kong gusto ikuwento eh last week pa kaso la ako enough time to blog it out. hay and im not feeling well nilalagnat ako kanina kaya tulog lang ako maghapon. cant wait for vacation...la p kong nagagawa nakakainis para akong nakatira ng isang boteng sleeping pills

hui

amf! binasa ko ung luma kong blogs dun sa friendster hahaha harrruuuuu un ung panahon ampalaya/bitter ocampo pa ako. ayyy grabe halatang hurt galore! at bakit parang ang galing ko mag-english dun! hahaha ganun ata pag pira-piraso ang puso naxxxxxxx mukhang soon ganon na naman ulet tatalino na naman ako hahaha punyeta ang sakit ng ulo ko sarap untog!